“Titizle tanışmamız yan komşumuz sayesinde oldu. Komşumuzun balkonunda doğum yapmış. Kış mevsimi ve havanın çok soğuk olduğu günlerdi. 4 tane yavrusu olmuş. Komşumuz hayvan sever. Beni aradı. Seyahate çıkacağız, bunları balkondan sokağa atamam. Evde kimse olmayacak. Balkonda bunları kimse bakmaz, sen ilgilenir misin? dedi. Tabi ki bakacaktım. O soğukta 4 yavrusu olan bir anneyi o halde bırakamazdım.
Evimin odasından birini onlar için ayırdım. Bir buçuk ay Titiz hanıma ve yavrularına kendi evimde özel baktım. Evde ayrı bir kedim daha var. O Titiz’in varlığından çok rahatsız olmaya başladı. Sürekli kavga etmeye başladılar. Benim evimdeki kedim hırçınlaşmaya başladı. Zaten sokak kedisiydi. Yine onların bakımını ihmal etmeden dışarıda bakmaya devam ettim.
Yavrulardan birini kızım sahiplendi. Diğer 3 yavruyu sahiplendirmeye çok uğraştık. Kimse sahiplenmek istemedi. Maalesef dışarıya uyum sağlayamadı, hastalanıp öldüler. Titiz 3 yaşını geçti. Ona dışarıda bakmaya devam ediyorum.
Titiz ben mama vermeye başladığım zaman her mamayı yemiyor. Çok uysal yemek verirken kediler bazen öne geçmek için birbirleriyle kavga edebiliyor. Titiz hiç öyle bir kedi değil. Karşıdan bakar beğendiği yemek olursa gelir tek başına yer. Beğenmezse yemez. Ona özel yemek kabının içinde veriyorum. Tek başına yemeyi seviyor. Arkadaşları karnını doyursun bekliyor, sonra o yiyor. Ben balık halinde çalışıyorum. Her gün balık getiriyorum kedilere. Titiz de balığı ve sosisi çok seviyor. Çok farklı bir kedi. Onun güvenini kazandığım için yemek zamanı beni bekler. Ben de onu hiç ihmal etmem” dedi.
İzmir Modern / Nurten ÖĞÜT
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder