21.yüzyılın içinde olduğumuz şu günlerde evsizlerin sayısı giderek artıyormuş. Evsizliğin sebebiyse para kazanma gücünün ve aile bağlarının yok olmasıymış. Oysa ki doğada tüm canlıların bir evi var. DNA'larındaki "evini yap" ya da "başını sokacak bir yerin olsun" kodlaması her daim çalışıyor. Peki ya insan, o da çalışmıyor mu bir evi olsun diye ömür boyu, doğaya karşı korunmasız olduğunu bilerek, soğuktan, sıcaktan ve yavrularını büyütmek için bir kapalı, korunaklı alan için...
Mezar ölçüsü 2,64 metrekareymiş, yani öldüğümüzde gömülmek için bile bir alana ihtiyacımız var...
Oturduğum sokaktaki bazı kediler çok şanslı, hemcinsleri sığınacak bir yer bulamazken onlar kumaştan yapılmış evde yatıp uyuyorlar ve kimsenin onları rahatsız etmemesini bekliyorlar...
Öte yandan bazı insanlar kediler için tahtadan ya da strafordan kedi evleri yapıyorlar. Bazı insanlar da o kedi evlerini parçalayıp çöpe atıyorlar. Neden yapıyorsun bunu dedim, o da yönetici istiyor dedi, etrafta kedi görmek istemiyormuş. Kedi evlerini elleriyle parçalayan insanın evi olmadığını biliyorum, çalıştığı iş yerinin lojmanında kalıyor.
Damdan düşenin halini damdan düşen anlarmış ya, evi olmayan kedinin halinden evi olmayan insan anlamıyor, o kesin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder